Nazwa Wysoki Kościół pojawia się w źródłach historycznych w 1296 roku i pochodzi od zbudowanej na wzgórzu świątyni. Był to drewniany kościół, z którego wyposażenia nic nie dotrwało do naszych czasów.

Katolicka parafia w Wysokim Kościele od początku należała do diecezji wrocławskiej, a pod względem władzy świeckiej do księstwa oleśnickiego.  Książęta oleśniccy przyjęli luteranizm i propagowali nową wiarę na swoim terenie. Świątynia w Wysokim Kościele stała się w 1540 roku zborem protestanckim i tak już pozostało do 1945 roku.

Po II wojnie światowej, w czasie od sierpnia do listopada 1945 roku z posługą kapłańską przyjeżdżał do Wysokiego Kościoła dotychczasowy niemiecki proboszcz z parafii w Krynicznie ks. Józef Gottschalk. Dokonał  on pobłogosławienia ewangelickiego kościoła (ale nie w sensie dedykacji – kościół nie jest poświęcony) i rozpoczęto sprawować w nim kult katolicki. Podczas tworzenia się nowych struktur parafialnych w archidiecezji wrocławskiej, w Wysokim Kościele celebrowali księża z parafii Kryniczno, bądź z parafii Szewce. W 1953 roku opiekę nad wiernymi z Wysokiego Kościoła, Wiszni Małej,  Piotrkowiczek, Pierwoszowa, Machnic i Miennic (Mienic) przejęli salwatorianie z Trzebnicy.

Na tym terenie są dwa kościoły: we wsi Wysoki Kościół pw. Niepokalanego Serca NMP i Piotrkowiczkach pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

W latach 1953-1972 Wysoki Kościół i Piotrkowiczki (z wioskami tworzącymi dzisiaj parafię) stanowiły filię parafii trzebnickiej, której pasterzem był ks. dziekan Wawrzyniec Bochenek (1915-1996). Proces usamodzielniania się tych ośrodków duszpasterskich rozpoczął się w 1960 roku. Zanim powstała samodzielna parafia, opiekę duszpasterską nad wiernymi w Wysokim Kościele i Piotrkowiczkach sprawowali księża salwatorianie: Jerzy Głowacz, Kalikst Duńko (Podlesiecki), Bogdan Chudoba, Leopold Kotula, Stanisław Moździerz i Paschalis Policki.

Księża ci, mieszkając na terenie Wysokiego Kościoła, prowadzili duszpasterstwo i podjęli szereg działań związanych z pracą parafialną. Ks. Moździerz w 1971 roku zakupił od państwa Trząsalskich dom i posesję, na której w latach 1977-1980 ks. Franciszek Przebinda SDS wybudował nową plebanię.

Mieszkańcy wiosek: Wysoki Kościół, Wisznia Mała, Piotrkowiczki, Pierwoszów, Machnice i Miennice doczekali się w 1971 roku utworzenia przez władze kościelne na ich terenie samodzielnego rektoratu, a 23 kwietnia 1972 roku własnej parafii. Pierwszym proboszczem został ks. Paschalis Policki SDS, który objął urząd 10 maja 1972 roku.

Powyższe wiadomości zostały zaczerpnięte z planszy opowiadającej dzieje parafii (która wisiała w gablotce przed kościołem – niestety nie znamy jej autora) oraz pracy magisterskiej obronionej na PWT we Wrocławiu przez ks. Ireneusza Czecha SDS pt. Duszpasterstwo na terytorium objętym przez obecną parafię Wysoki Kościół w latach 1945-1994 (Wrocław 1997). Egzemplarz pracy dostępny w kancelarii parafialnej.